در مورد بخشش گناهان به وسيلهء گريه بر ابا عبد الله،هرچند که از کرامت اهل بيت(س) بعيد نيست که باعث بخشش گناهان شيعيانشان شوند،ليکن توجه کنيد که اولا سيدالشهدا (ع) در شب عاشورا به اصحاب خودشان فرمودند که هر کس حق الناسي به گردن دارد،برود.يعني داشتن حق الناس به گردن،اينقدر حساس است که ايشان کساني را که حق الناس به گردن شان بود،از خود دور کردند.ثانيا امام صادق(ع) در لحظات آخر عمر فرمودند که شفاعت ما هرگز نصيب کساني که نماز را سبک ميشمارند نمي شود: آن وقت شما توقع داريد که به همين راحتي با يک قطره اشک بر حسين(و بدون انجام تمام واجباتي مثل نماز و روزه و حج و جهاد و خمس و زکات و امر به معروف و نهي از منکر و تولّا و تبرّا و بدون رفع حق الناس)،تمام حساب و کتاب خدا و دستگاه عدالتش به هم بريزد و گناهکاران،يک چيزي هم از خدا طلبکار شوند؟اينقدر عوامانه قضاوت نکنيد.شفاعت،عامل کسب شايستگي نجات است؛نه عامل پارتي بازي و دور زدن دستگاه عدالت و حساب و کتاب خدا...
ادامه دارد...
